ละครเวที เป็นการประพันธ์บทโดยนักเขียน บทละครเป็นรูปแบบของวรรณกรรม โดยมากมักจะมีบทพูดกันระหว่างตัวละคร ซึ่งมีลักษณะการแสดงมากกว่าการอ่าน ละครเวทีมีความแตกต่างจากละครเพลงซึ่งเน้นการร้องมากกว่า จุดเด่นของละครเวทีคือการสื่อสารระหว่างผู้ชมกับนักแสดง การสื่อสารระหว่างผู้ชมและนักแสดงเกิดขึ้นไปพร้อมๆกัน องค์ประกอบของละครเวทีคือการแสดงสดบนเวที ที่มีฉาก แสง เสียง ประกอบ และบทละคร คือส่วนที่สำคัญที่สุดในการทำละครทุกชนิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งละครเวที เพราะมันคือตัวกำหนดองค์ประกอบอื่นๆทุกอย่างในละคร ไม่ว่าจะเป็น โครงของเรื่อง, สีสันของแสง ของฉาก ของเสื้อผ้า และรวมไปถึงการแสดงของนักแสดงด้วย การชมละครเวที ผู้ชมจะได้ชมการแสดงสดของนักแสดง ลนเวทีที่มีฉาก แสง สี เสียง ประกอบอย่างน่าตื่นตาตื่นใจ นอกจากนี้ละครเวทียังมีจุดเด่น คือ สามารถมีการสือสารระหว่างนักแสดงกับผู้ชม ผู้แสดงสามารถรับรู้ถึงปฏิกิริยาของผู้ชม ทำให้เกิดความรู้สึกร่วมกันและส่งผล เช่น เกิดความประทับใจต่อการแสดงในแต่ละรอบ
ผู้ที่อยู่นอกวงการละคร มักจะไม่ค่อยเห็นความสำคัญของผู้กำกับเวที ส่วนใหญ่ไม่ทราบด้วยซ้ำว่าผู้กำกับเวทีมีหน้าที่อะไรบ้าง ถ้าจะเปรียบเทียบการจัดแสดงละครเหมือนครอบครัวใหญ่ๆ ผู้กำกับเวที่เปรียบได้กับแม่บ้านที่มีหน้าที่ดูแลทุกข์สุขของทุกคนและดำเนินการทุกอย่างเพื่อให้งานของทุกฝ่ายบรรลุผลตามเป้าหมาย ในบรรดาผู้ที่ทำงานหลังฉากทั้งหลาย ผู้กำกับเวทีนับว่าทำหน้าที่ปิดทองหลังพระมากที่สุดผู้หนึ่ง เมื่อมีการแสดงละคร คำชมเชยมักจะไปอยู่ที่นักแสดง ผู้กำกับการแสดง หรือผู้เขียนบทละคร
แต่น้อยคนนักที่จะรู้ว่าหากไม่ได้ผู้กำกับเวทีกับหน่วยงานหลังฉาก ภายใต้การควบคุมของผู้กำกับเวที นับตั้งแต่ผู้ยกแก เปลี่ยนฉาก เปลี่ยนเครื่องแต่งกายให้ตัวละคร ตลอดจนจัดเครื่องประกอบการแสดงให้เรียบร้อบทุกอย่างแล้ว นักแสดง ผู้กำกับการแสดง หรือผู้เขียนบทก็จะไม่มีโอกาสเสนอผลงานได้อย่างเต็มที่ ผู้กำกับเวทีเปรียบเสมือนแขนขวาของผู้กำกับการแสดง มีหน้าที่ช่วยเหลืองานทุกด้านเพื่อให้ผู้กำกับการแสดงไม่ต้องห่วงกังวล และสามารถทุ่มเทกำลังความสามารถให้กับการสร้างสรรค์งานศิลปะอย่างเต็มที่