การแสดงและศิลปการละคร เป็นการถ่ายทอดเรื่องราวบางอย่างที่ต้องการสื่อสาร ผ่านการแสดงอย่างมีศิลปะของนักแสดง คำว่า ‘ศิลปการแสดง’ ถูกใช้ครั้งแรกในปี ค.ศ. 1711 เพื่อจัดหมวดหมู่ของสิ่งที่เรียกว่าการแสดงโดยใช้ร่างกาย ซึ่งมีหลากหลายประเภททั้งการเต้นรำ การเล่นละครใบ้ การเล่นละครตามท้องเรื่อง ไปจนถึงการแสดงประกอบดนตรี

ในศตวรรษที่ 6 ก่อนคริสตกาล ศิลปะการแสดงเริ่มได้รับความนิยมขึ้น จากการที่ชาวกรีกโบราณรวมกลุ่มกัน เต้นรำและเล่นดนตรีประกอบการอ่านบทกวีและบทร้อยแก้วที่มีชื่อเสียงในยุคนั้น ต่อมาศิลปะการแสดงก็เสื่อมความนิยมลง ก่อนจะกลับมาเฟื่องฟูอีกครั้งในคริสต์ศตวรรษที่ 15 ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลี ซึ่งนำไปสู่กระแสเฟื่องฟูของละครสวมหน้ากาก (Elizabethan Masque) ละครรูปแบบหนึ่งที่นิยมเล่นกันในราชสำนักยุโรป และพัฒนาไปสู่ละครทั่วไปจากคณะละครต่างๆ ที่มีบทประพันธ์สนุกสนานน่าติดตาม อย่างเช่น ละครจากบทประพันธ์ของวิลเลียม เช็กสเปียร์

พัฒนาการของสื่อรูปแบบใหม่ๆ ในปัจจุบัน ทำให้แวดวงศิลปการละครมีการพัฒนาไปอย่างต่อเนื่อง การแสดงร่วมสมัยในทุกวันนี้ มักนำสื่อต่างๆ มาผสมผสานกัน เพื่อขยายขอบเขตของการแสดง และสรรหาเทคนิควิธีการใหม่ๆ มาใช้ประกอบการแสดงให้น่าติดตามมากยิ่งขึ้น

หากคุณเป็นคนมีความคิดสร้างสรรค์ รักในการแสดง สามารถถ่ายทอดเรื่องราวผ่านการเคลื่อนไหวร่างกายได้ มีสิ่งที่อยากจะสื่อสาร และสนุกกับการค้นหาวิธีการนำเสนอสิ่งนั้นออกมาผ่านการแสดง

นอกจากความหลงใหลในเรื่องการแสดงแล้ว ยังต้องสนใจวัฒนธรรมที่แตกต่างหลากหลาย และตระหนักในบทบาทของการแสดงที่มีต่อการถ่ายทอดทัศนคติและความเชื่อ

ตัวละครส่วนใหญ่มักต้องการมีอาชีพเป็นนักแสดงละครเวที นักแสดงภาพยนตร์ และนักแสดงซีรี่ย์ทางโทรทัศน์ ซึ่งเป็นอาชีพที่มีรายได้ดี แต่งานก็ค่อนข้างยากและต้องใช้ความสามารถเฉพาะตัวสูง